Αφίσα για πολιτικούς κρατουμένους

912564_10203400523758192_1143731319_n

 

 

Τίποτα δεν είχε πραγματικά σημασία,

Εκτός από το να παραμείνω άσπαστος.

Άλλαξα πάλι πλευρό, με το κρύο να με περονιάζει.

Δεν έχουν απολύτως τίποτα

Στο οπλοστάσιό τους

που να μπορεί να τσακίσει το πνεύμα

ενός και μόνο Αιχμαλώτου Πολέμου

ο οποίος αρνείται να σπάσει,

σκέφτηκα,

και αυτή η σκέψη ήταν μεγάλη αλήθεια.

Δεν μπορούν, ούτε πρόκειται ποτέ

Να τσακίσουν το πνεύμα μας.

Στριφογύρισα ξανά ενώ πάγωνα

Και το χιόνι έμπαινε απ’το παράθυρο

Και έπεφτε πάνω στα στρωσίδια μου.

Η μέρα μας θα έρθει,

Είπα στον εαυτό μου.

Μπόμπυ Σάντς

 

“Είμαστε ένοχοι για τον κόσμο τους, ένοχοι για την “αθωότητα” τους .Η σκέψη και η καρδιά μας πλάι σε κάθε προσπάθεια που επιχειρεί να πολεμήσει την εξουσία .”

ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΕΔΕΣΣΑΣ

 

 

 

Oι μπατσοι ειναι το χερι του συστηματος ας κοψουμε πρωτα αυτο..

 

10000230_620262858049286_1372341052_n

 

Ένας καλοζυγισμένος ξένος σφυροκοπά απαλά τον αέρα. Ο αέρας παγώνει.

Ένα αγρίμι στην αντίπερα όχθη αγκαλιάζει το βλέμμα του για κάποια δεύτερα πριν αυτό κρυσταλώσει.

Επιδείδεται σε έναν σπασμωδικό χορό, περιπλανώμενος στο λίγο ακόμα.

Απλώνει το φόντο του στο πάτωμα και ξαπλώνοντας αρχίζει να το ζωγραφίζει, με ένα κόκκινο χρώμα που του ξέμεινε στις τσέπες.

Οι ψυχρές δέσμες των ματιών εξερευνούν το άπειρο.

Επιχειρεί να μιλήσει, μα ο μολυβένιος ξένος μην αφήνοντάς τον να αναπνεύσει του ψιθυρίζει ότι τώρα μιλάει αυτός και τον φιλάει στο στήθος.

Το αγρίμι αρχίζει να επικοινωνεί κωδικοποιημένα φτύνωντας αίμα, τελειοποιώντας το φόντο του.

Κάποιοι τρέχουν κοντά του, αρχίζοντας να κλέβουν τα δάκρυά του, έπειτα τοποθετούν τα παγωμένα χέρια τους στις τσέπες τους και χάνονται.

Παραδίπλα διαρρήκτες παραβιάζουν το πλέγμα της σιωπής και πυρπολούν το εσωτερικό της.

Πιο πίσω άλλοι φορώντας αρκετά πρόσωπα εκτελούν την ηθική στην πλατεία των αρνήσεών τους, φεύγοντας τα βλέμματα διασταυρώνονται πησμένα ότι εδώ ξεψύχισε κάτι, κοντοστέκονται και ουρλιάζουν: Η ηθική είναι νεκρή, σηκώστε τον Μπερκίν να φύγουμε, λοιπόν σπάμε, ραντεβού στο γνωστό σημείο, μιλάμε αργότερα.

Αντίο!

στον Μπερκίν

( απόσπαμα απο κείμενο της ΣΠΦ τροποποιημένο καταλλήλως)

ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ

Ο θάνατος του Λάμπρου Φούντα που έπεσε νεκρός ύστερα από ανταλλαγή πυροβολισμών με μπάτσους στην Δάφνη, μας γεμίζει οργή και θλίψη.

Έδειξε σε όλους εμάς, με την ζωή του, πως ο διαρκής αγώνας για την ελευθερία απαιτεί λύσσα, αποφασιστικότητα και γενναιότητα. Όπως όλοι οι αγωνιστές κυνήγησε τα όνειρα του και έπεσε μαχόμενος για αυτά. Εξεγέρθηκε και οπλίστηκε ενάντια στους γδάρτες των ονείρων μας μέχρι και την τελευταία του πνοή.

Θα μείνει στην ιστορία και στις καρδιές μας ως ένας μαχητής της ελευθερίας που έδωσε την ζωή του για έναν κόσμο ελεύθερο και ανεξούσιο, απαλλαγμένο από καταπιεστικά δεσμά.

Οι φονιάδες του Λάμπρου Φούντα, Χάσκης Ανδρέας και Κουμαράπης Θεόδωρος, θα παραμείνουν, όπως όλοι οι ένστολοι δολοφόνοι της δημοκρατίας, μέλη ενός μηχανισμού δολοφόνων. Θα συνεχίσουν να είναι ανδρείκελα ενός άδικου και εγκληματικού καθεστώτος. Μόνο μίσος για τους λακέδες αυτών που ληστεύουν, καταπιέζουν και εκμεταλλεύονται τον λαό.

Όσο είμαστε ζωντανοί, όσο ζούμε και αναπνέουμε, θα κάνουμε ότι μπορούμε για να δημιουργούμε προβλήματα στα αντικοινωνικά και εγκληματικά σχέδια του κράτους.

 

Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ.

 

 Aυτόνομοι Έδεσσας