ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Α.ΣΤΑΜΠΟΥΛΟ

10647117_10204714228636227_6911383240506410292_n

 

Με αφορμή τις πανελλαδικές δράσεις αλληλεγγύης στον σύντροφο Α. Σταμπούλο πραγματοποιήθηκε στην Εδεσσα αφισοκόλληση και μοίρασμα της δήλωσης του(04-10-14).

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΣΤΑΜΠΟΥΛΟΥ     

Την 1-10-2014 , με συλλαμβάνουν και οδηγούμαι με κουκούλα στο κεφάλι στον ανακριτικό θάλαμο της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας. Από τις 17.00 έως τις 1.00 τη νύχτα, ένα τσούρμο κουκουλοφόροι -και ενώ είμαι δεμένος πισθάγκωνα- μου αποσπούν με τη βία DNA, αποτυπώματα και με φωτογραφίζουν (προσπαθούν) εν μέσω ειρωνειών, κεφαλοκλειδωμάτων, στραμπουληγμάτων, ξύλου και απειλών για ηλεκτροσόκ , θεωρώντας ότι έτσι θα συνεργαστώ. Στις 1.00 τη νύχτα, βλέπω τους πρώτους ξεκουκούλωτους που μου ανακοινώνουν ότι κατηγορούμαι για τρομοκρατία. Ως τις 5.30 τα ξημερώματα , παραμένω σε ένα 1 Χ 3 κελί , δεμένος πάντα πισθάγκωνα με τις χειροπέδες. Την επόμενη μέρα γίνονται πάλι προσπάθειες να με φωτογραφίσουν.

Από μεριάς μου απείχα από την πρώτη στιγμή από τροφή και νερό με απαίτηση να μιλήσω με δικηγόρο. Μου επέτρεψαν τελικά να ειδοποιήσω δικηγόρο μετά από 24 ώρες και κατόρθωσα να την δώ μολις για λίγα λεπτα , λίγο πριν τον Εισαγγελέα.

Τα παραπάνω τα καταθέτω σαν μια μικρή εμπειρία αγώνα προς τους συναγωνιστές.

Η στάση του Κράτους προς εμάς , ήπια ή σκληρή -αυτό είναι πάντα σχετικό- δεν μπορεί ποτέ να μας κάμψει, όσο έχουμε συνείδηση της υπευθυνότητας που απορρέει από τη θέση μας ως αναρχικοί , στις στιγμές της δοκιμασίας.

Γιατί οι δύσκολες στιγμές στον αγώνα είναι αυτές που ατσαλώνουν τη συνείδηση. Γιατί σε αυτές τις περιστάσεις ο κάθε ένας από μας είναι ο θεματοφύλακας των ιδανικών της κοινωνίας που πολεμάμε να φτιάξουμε. Για τον αγώνα προς την χειραφέτηση από την ταξική κοινωνία έχει χυθεί πολύ αίμα, κι επομένως θα ήταν αστείο να λυγίζουμε στα όποια νταϊλίκια των μπάτσων. Κράτησα αρνητική στάση απέναντι στις αξιώσεις των κρατικών λακέδων να αποσπάσουν στοιχεία μου για δυο λόγους. Πρώτο, για λόγους αξιακούς , καθώς θεωρώ ότι υποχρέωση κάθε αναρχικού επαναστάτη είναι να μη δίνει ούτε χιλιοστό εδάφους στον ταξικό εχθρό . Και δεύτερο γιατί, αντιλαμβανόμενος τη σοβαρότητα της υπόθεσης που μου προσάπτουν, θέλησα να προστατέψω συντροφικό και φιλικό περιβάλλον από τα κοράκια που με κρατάνε. Όσο λοιπόν οι κλούζω δεν έβρισκαν το όνομα, δεν ήμουν διατεθειμένος με τιποτε να τους το δώσω. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δυο μέρες μετά τη σύλληψη, η αστυνομία έχει βρει «επιτέλους» το όνομά μου.

Είναι σαφές ότι με τη σύλληψή μου οι αξιωματικοί της αντιτρομοκρατικής και κυρίως οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι έλπιζαν να βγάλουν λαβράκι , γι αυτό και οι διαρροές στον τύπο για το σημειωματάριο με τις «χρονομετρημένες διαδρομές» τους στόχους, τα ποδήλατα και τα λουκάνικα. Μέσω της κοπτορραπτικής φτιάχνουν μια ιστορία που να ταιριάζει στο σενάριο τους. Σενάριο που στο τέλος πρέπει πάντα να βγάζει αυτούς νικητές.

Το τι έκανα, ποιος είμαι και γιατί βρισκόμουν εκεί που με συνέλαβαν δεν είναι υπόθεση της αστυνομίας και των εισαγγελέων αλλά δική μου. Επομένως, δεν έχω να απολογηθώ στους φύλακες της αστικής νομιμότητας, αλλά μόνο στο επαναστατικό κίνημα, τους συντρόφους και τον λαό που επιλέγει να μη ζήσει σα ραγιάς.

Θεωρώ αναγκαία αυτήν την πρώτη επικοινωνία με τον έξω κόσμο , μιας και δεν τρέφω αυταπάτες για την μη προφυλάκιση μου.

Προς το παρόν, βρίσκομαι αιχμάλωτος στα χέρια των υπηρετών του κεφαλαίου, η καρδιά μου όμως παραμένει στο στρατόπεδο της επανάστασης.

Ο αγώνας συνεχίζεται.

Ζήτω η επανάσταση.

Ζήτω η Αναρχία.

Αντώνης Σταμπούλος

από την Λ. Αλεξάνδρας 173.

4/10/2014

 

 

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΑΝΑΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ, ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΘΑ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΣΑΣ, ΠΑΝΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΑΣ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΔΙΨΑΣ ΑΝΤΩΝΗ ΣΤΑΜΠΟΥΛΟ.  

ΑΦΙΣΟΚΟΛΛΗΣΗ ΕΔΕΣΣΑ

10647117_10204714228636227_6911383240506410292_n

Αφισοκόλληση στην Εδεσσα για όλους εκείνους που πλήρωσαν με το αίμα τους την νομιμοποίηση του θανάτου.

ΕΠΊΣΗΣ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΜΑΖΙΩΤΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΜΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ.

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΦΥΛΑΚΕΣ

ΑΦΙΣΟΚΟΛΛΗΣΗ ΓΙΑ Ν.ΜΑΖΙΩΤΗ

10588731_415528265256864_1865249838_n

 

ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΑΣΠΙΔΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΗ.

ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΒΟΥΝΟ.

Η ΔΙΝΗ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ ΜΑΣ ΤΡΕΧΕΙ ΓΟΡΓΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ.

Λιοντάρια σε κελιά, Ουστάντ Μπαντρουζαμάν Μπαντρ, φυλακές Γκουανταναμο

Μοίρασμα κειμένων με αφορμή την υπόθεση του Ν. Μαζιώτη

«… όμως κρατάμε γερά και θα διατηρήσουμε σταθερό το πηδάλιο στην Αργώ μας στην επίμονη αναζήτηση για το χρυσόμαλλο δέρας των ονείρων μας, με όλη τη φλόγα και την τόλμη της νιότης..»

Σεβερίνο Ντι Τζιοβάνι.

Οι Επαναστατικές  οργανώσεις αποτελούσαν πάντοτε τον μεγαλύτερο εχθρό του κράτους.

Ως οι έμπρακτοι εκφραστές της επαναστατικής πρακτικής, οι οργανώσεις είχαν στο στόχαστρο κυβερνητικούς παράγοντες, τις δυνάμεις καταστολής, πρεσβείες  ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και οικονομικούς παράγοντες. Σε τέτοια χτυπήματα το κράτος απάντησε με δεκάδες διώξεις και ανέπτυξε μέσα και μηχανισμούς ώστε να πιάσει στα δίκτυα του τους ένοπλους αντάρτες που ταράσσουν  τα σχέδια του.

Τέτοια περίπτωση αποτελεί και ο Νίκος Μαζιώτης, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, η δίωξη του οποίου από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την πολιτική ευθύνη της οργάνωσης ήταν λυσσαλέα. Τελικά 16 Ιουλίου μετά από συμπλοκή με μπάτσους στο μοναστηράκι πιάστηκε στα δίκτυα του κράτους. Ο αναρχικός Μαζιώτης υπερασπίστηκε την ελευθερία του με οπλισμό μα τα σκυλιά του κράτους κατάφεραν να τον τραυματίσουν.

Μετά από αυτό το γεγονός οι χαφιέδες των ΜΜΕ άρχισαν για ακόμη μια φορά την γνωστή τρομοϋστερία με μια σειρά από φαντασιακά σενάρια. Σαν γνήσιοι τρομολάγνοι δεν παρέλειψαν να λασπολογήσουν και να αποπροσανατολίσουν από τους πραγματικούς εγκληματίες των ζωών μας: το κράτος και τους παρατρεχάμενους τους.

Δεν αποτελεί έκπληξη. Το ίδιο έχει συμβεί και για τις διαδηλώσεις, πορείες, τα μητροπολιτικά σαμποτάζ, τις απαλλοτριώσεις, τις εξεγέρσεις και ότι αποτελεί ανατρεπτική πρακτική. Όμως όσο κι αν γαυγίζουν τα σκυλιά η γαλέρα των κουρσάρων του αγώνα θα προχωρά προς απελευθερωτικές διαδρομές.

Η δράση του Επαναστατικού αγώνα είχε σκοπό την κοινωνική επανάσταση και την ισοπέδωση εξουσιαστικών σχέσεων. Όπως κάθε ένοπλη οργάνωση αποτελεί κομμάτι του ευρύτερου αγώνα προς την ελευθερία και της άνθιση ενός νέου τρόπου ζωής, πέρα από αυτόν τον σάπιο πολιτισμό που βιώνουμε. Στα πλαίσια ενός πολύμορφου αγώνα, άλλοι αγωνίζονται με πιο ορθόδοξα μέσα κι άλλοι με ανορθόδοξα. Όλοι είναι στο στόχαστρο των κατασταλτικών δυνάμεων και ιδιαίτερα οι ένοπλοι αγωνιστές που αποτελούν δραστικό κομμάτι του. Είναι εκείνοι όσοι επιζητούν να γευτούν στο τώρα την ανατροπή μέσα από τα χαλάσματα των αστικών κέντρων που διώκονται και κυνηγιούνται με εκδικητικότητα από το κράτος. Δεν μπορούμε παρά να σταθούμε αλληλέγγυοι στους ποιητές της επανάστασης, σε εκείνους που τόλμησαν να αποτινάξουν τα δεσμά τους, να παρατήσουν τις ήσυχες ζωές τους και να ξεχυθούν στο δρόμο του επαναστατικού αγώνα. Μπαίνοντας μπροστά κοιτάζουν κατάματα τις βροντερές καταιγίδες που θα έρθουν.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ : ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΖΟΥΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

                                  ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΧΟΝΤΑΙ ΜΕ ΛΥΣΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

                                  ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

                                  ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΜΑΖΙΩΤΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΠΙΚΗΡΥΓΜΕΝΟ ΕΝΟΠΛΟ ΑΝΤΑΡΤΗ  

 

ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΑΝΥΠΟΤΑΧΤΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.

ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ

 Έδεσσα (aut_ed@espiv.net)

Μοίρασμα 24/05 για Μ. Τσιλιανίδη και Μονσάντο

Το βράδυ 24/05 πραγματοποιήθηκε μοίρασμα 2 κειμένων στην Εδεσσα, 1) για την υπόθεση του Μ. Τσιλιανίδη  και 2) για την Μονσάντο.

Κείμενο για Τσιλιανίδη:

“…για τους εχθρούς μας θα είμαστε πάντοτε ένοχοι για την προσπάθειά μας να εκπληρώσουμε την επιθυμία μας να ζήσουμε ελεύθεροι, να ορίσουμε τις ζωές μας μόνοι μας τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, σε αρμονία με την φύση, μακριά από δίκτυα εξουσίας, ελέγχου και διαμεσολάβησης, από σχέσεις που αναπαράγουν ιεραρχίες, καταπίεση και εκμετάλλευση, από την εξάρτηση από “ειδικούς”. Μία προσπάθεια, ένας αγώνας που περνά πάνω από την καταστροφή τόσο του καπιταλισμού, όσο και κάθε μορφής διαχείρισης του εξουσιαστικού πολιτισμού.”

Μπάμπης Τσιλιανίδης, δικαστήριο Θεσσαλονίκης,Γενάρης 2013

Στο δικαστήριο κι ενώ κανένας από τους μάρτυρες δεν έχει αναγνωρίσει τον Μπάμπη, κι ενώ βιολόγος-χημικός εξηγεί ότι το DNA, ειδικά όταν είναι μέσα σε μείγμα, δεν μπορεί να αποτελέσει πειστήριο, η έδρα κατ’ εντολήν ανωτέρων της αποφασίζει: 10 χρόνια και 4 μήνες μιας και όπως δήλωσε ο εισαγγελέας “ αν ήταν αθώος θα έδινε DNA από μόνος του” και “αν ήταν αθώος θα ερχόταν στο δικαστήριο να το αποδείξει”.

Ο Τσιλιανίδης γίνεται ο πρώτος αναρχικός στον ελλαδικό χώρο, που καταδικάζεται

με μοναδικό στοιχείο “δείγμα” γενετικού υλικού. Έκτοτε, η ιστορία θα επαναληφθεί, και το dna θα αποτελέσει επαρκή “μάρτυρα κατηγορίας” στο να οδηγήσει κι άλλους “αποκλίνοντες”,  στις φυλακές της δημοκρατίας. Σήμερα, βρίσκεται ακόμα στη φυλακή. Η μόνη υπόθεση που ουσιαστικά τον “κρατάει” είναι αυτή για την ληστεία, αλλά δεν μπορεί να πάρει άδειες, ή να ζητήσει διακοπή της ποινής του εξαιτίας του χρόνου που του έχει κρατηθεί για τις άλλες υποθέσεις.

Στις 5 Ιουνίου θα γίνει το εφετείο του στη Θεσσαλονίκη.

 

Συμπεράσματα από την υπόθεση:

 

Η γλώσσα των νομικών είναι ξένη για όσους και όσες αγωνίζονται για την καταστροφή των νόμων. Βλέποντας όμως τις αποφάσεις των δικαστηρίων, και ως αποτελέσματα των συσχετισμών δύναμης μέσα στο κοινωνικό πεδίο, αξίζει να έχουμε κατά νου δύο υπαρκτά γεγονότα που παρουσιάστηκαν στις δίκες του Μπάμπη.

 

Γεγονός πρώτο: Αφαίρεση χρόνου προφυλάκισης με το “έτσι θέλω” στα δύο πρώτα δικαστήρια για ουσιαστικά “αστείες” ποινές, γεγονός που φέρνει τον σύντροφο ενώ έχει εκτίσει 3,5 χρόνια μέσα στη φυλακή να μετράει ουσιαστικά μόνο το τελευταίο 1,5.

Γεγονός δεύτερο: Για όσους και όσες παραβρέθηκαν στη δίκη του συντρόφου στις 22 Ιανουαρίου του 2013 οι ατάκες του εισαγγελέα αλλά και το τελικό αποτέλεσμα που ήταν αντιστρόφως ανάλογο με την όλη εξέλιξη της δίκης, δεν ήταν κάτι προτώγνωρο στην ιστορία των πολιτικών διώξεων . Τα γιατί μπορεί να είναι πολλά και πιθανώς να μη τα μάθουμε ποτέ:

Ήταν η περίοδος που βγαίναν τα ονόματα όλων των αποφυλακισμένων αναρχικών

στη δημοσιότητα και ταυτόχρονα στέλνονταν με φαξ σε όλους τους δικαστές (από το υπουργείο προστασίας του πολίτη) με την προτροπή να μην αποφυλακίζονται οι “τρομοκράτες”, ήταν η περίοδος που δυναμικές ενέργειες έκαναν το κράτος να τρέχει και να μη φτάνει, ήταν η περίοδος που το δόγμα της ασφάλειας εκκένωνε καταλήψεις και έτρωγε πόρτα από ένα πολύμορφο κίνημα προάσπισης των καταλήψεων και των αγωνιζομένων και από πορείες ανά την ελλάδα που είχαν δεκάδες χιλιάδες συμμετέχοντες. Ήταν το ότι, έπρεπε να γίνει μια αρχή για το DNA ως μοναδικό “μάρτυρα κατηγορίας” μιας και οι

προηγούμενες προσπάθειες είχαν πέσει στο κενό (με τις περιπτώσεις των συντρόφων Σειρηνίδη και Σεϊσίδη). Ήταν η ίδια περίοδος που τα όργανα της τάξης τρομοκρατούσαν ολόκληρα χωριά στη Χαλκιδική και παίρναν DNA με το ζόρι από δεκάδες ανθρώπους για να στήσουν τις δικογραφίες τους. Ήταν το ότι ο σύντροφος αρνήθηκε να δώσει αποτυπώματα και γενετικό υλικό και να δεχτεί το αυτοφακέλωμα του και έπρεπε να σταλεί ένα μήνυμα, ήταν το ότι αρνήθηκε να παραβρεθεί στο δικαστήριο και να δηλώσει αθώος όπως περίμενε ο εισαγγελέας, και έπρεπε να παραδειγματιστεί.

 

Το ζήτημα της αλληλεγγύης με τους φυλακισμένους αγωνιστές.

 

Δεκάδες είναι οι αιχμάλωτοι αναρχικοί στις φυλακές της Ελλάδας. Πληρώνουν το τίμημα των επιλογών τους, της στάσης τους απέναντι στην κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουμε, της άρνησης τους να δείξουν μεταμέλεια, να συνεργαστούν με τις αρχές, της θέλησης τους να παραμείνουν ακέραιοι ως προς τις αξίες και τις αιτίες που τους οδήγησαν στο να αγωνιστούν ενάντια στο κράτος και στον καπιταλισμό.

Σίγουρα, οι αιχμάλωτοι σύντροφοι αποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο, πως όπου κι αν βρεθεί ένας επαναστάτης θα αδράξει και την παραμικρή ευκαιρία για να αγωνιστεί. Σίγουρα μέσα από τους αγώνες τους στις φυλακές κι από τις αξίες που προωθούν μέσα σε έναν συμπυκνωμένο κόσμο ανταγωνισμού, κανιβαλισμού και απομόνωσης, το στοίχημα για τη χειραφέτηση του ανθρώπου και την απελευθέρωση της φύσης παραμένει ανοιχτό. Κι όμως..

Οι φυλακισμένοι αναρχικοί, λείπουν από τις διαδικασίες μας, τις

συνελεύσεις, τους αγώνες, τις συγκρούσεις, τους σχεδιασμούς, τα όνειρα, τα

λάθη, τα αδιέξοδα, όσων έξω από τα τείχη των φυλακών, συνεχίζουμε να

παλεύουμε.

 

Αντίθετα με μύθους άλλων δεκαετιών που θέλουν τους φυλακισμένους κομάντο, οι φυλακισμένοι αναρχικοί, φιγούρες καθημερινές μέσα στην κοινωνική ζωή και στους αγώνες των καταπιεσμένων που τολμούν να πράξουν, να αγωνιστούν, να επαναστατήσουν, λείπουν τόσο σαν φορείς ελεύθερων ανθρώπινων σχέσεων, όσο και σαν αποφασισμένοι επαναστάστες που μαζί θα αγωνιστούμε με κάθε μέσο ενάντια στη κυριαρχία.

 

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι μαζί τους λοιπόν, όχι μόνο γιατί αναγνωρίζουμε στη στάση ζωής και στις πράξεις τους το κοινό όνειρο και τις κοινές αξίες του αγώνα για την αναρχία, αλλά γιατί θέλουμε και μπορούμε να τους αποσπάσουμε από τα νύχια του κράτους και να τους φέρουμε εκεί που ανήκουν: ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

Ένας από αυτούς τους ανθρώπους είναι και ο Μπάμπης και δικάζεται σε

δεύτερο βαθμό την Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014.

ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ

Εδεσσα

Για Μονσάντο:

Ακόμη κι αν διώξεις τη φύση με τσουγκράνα, θα βρει τον τρόπο να επιστρέψει “

Οράτιος

Χωρίς να κρύβεται πίσω από τη μάσκα της πλέον, ξεδιάντροπα, η Μονσάντο επιχειρεί να πατεντάρει τη ζωή και να κυριαρχήσει στις τροφές.

 Η Monsanto είναι μία από τις πλέον δραστηριοποιημένες εταιρείες παγκοσμίως στον χώρο της βιοτεχνολογίας και η πιο αμφισβητούμενη εταιρεία στον χώρο της διαχείρισης της παγκόσμιας αγροτικής παραγωγής και προϊόντων καθημερινής κατανάλωσης . Δημιουργήθηκε το 1901 στο Μιζούρι των ΗΠΑ ως η πρώτη εταιρεία παραγωγής ζαχαρίνης και βασικών βιομηχανικών χημικών προϊόντων.

Μέσα στα χρόνια η Mosanto και σαν κύριος προμηθευτής της Coca Cola, από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα , έστησε ένα τεράστιο «εργαστήριο» χημικών της αγροτικής παραγωγής, εργαστήριο που διοχέτευε στην αγορά μία σειρά από λιπάσματα και ζιζανιοκτόνα που υποσχόταν να κάνει τις καλλιέργειες καλύτερες, γρηγορότερες, πιο προσοδοφόρες και λιγότερο ευαίσθητες στις μεταβολές του καιρού και τις αρρώστιες.

Με την εισαγωγή των ζιζανιοκτόνων στην αγορά και την επικράτηση και εξέλιξη του Roundup, η Monsanto παράλληλα ξεκίνησε εδώ και πολλά χρόνια να εισάγει την ιδέα των γενετικά τροποποιημένων σπόρων και καλλιεργειών.

 Το σκεπτικό ήταν πως δεν αρκούσαν τα ζιζανιοκτόνα για να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη και γρηγορότερη γεωργική παραγωγή, αλλά με την βοήθεια της επιστήμης και της τεχνολογίας, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σπόροι, γενετικά τροποποιημένοι που είχαν όλες εκείνες τις ιδιότητες που θα επέτρεπαν την καλλιέργεια χωρίς το επιπλέον κόστος των ζιζανιοκτόνων και των λιπασμάτων. Όμως καμία σχέση η επιστημονική έρευνα μέσα σε εργαστήρια με τα πειράματα στην ανοικτή φύση που οι συνέπειες είναι μη αναστρέψιμες. Συγκεκριμένες μελέτες δείχνουν πως τα ΓΤΟ( γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί) όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν την ανθρώπινη υγεία, τη βιοποικιλότητα και πλεονεκτήματα στους παραγωγούς και καταναλωτές αλλά και ούτε αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του υποσιτισμού και της πείνας. Αντίθετα, εξασφαλίζουν τα κέρδη 10 μεγάλων πολυεθνικών, της Monsanto, Syngenta, Bayer, Dupont, Group Limagrain, Sakata, KWS, Delta & Pine Line, κά. που  διαχειρίζονται και αποφασίζουν για την παγκόσμια παραγωγή  και κατανάλωση.

Συγκεκριμένα η χρήση ΓΤΟ οδηγεί μοιραία  σε τροποποιήσεις του γενετικού υλικού με απροσδιόριστες συνέπειες στην πανίδα στη χλωρίδα και στον άνθρωπο. Αυτό διότι από καθαρά επιστημονική άποψη, η μεταφορά γονιδίου στο «γένωμα του φυτού γίνεται σε τυχαία θέση με αποτέλεσμα να είναι είναι δυνατή η δημιουργία μη επιθυμητού γενετικού υλικού με διάφορες παρενέργειες για τους οργανισμούς. Παράδειγμα οι διαδικασίες «σογιοποίησης» των χωρών της Λατινικής Αμερικής, με την παράνομη επέκταση της καλλιέργειας μεταλλαγμένων, κυρίως σόγιας από τη Μονσάντο, είναι αρκετά.!

Η ασυδοσία της Μονσάντο, δεν είναι ακάλυπτη αλλά κάθε άλλο, ενισχύεται όπως και άλλων πολυεθνικών, από τα διάφορα Lobby. Η μίξη συμφερόντων μεταξύ οικονομικής και πολιτικής ελίτ όπου ανώτερα στελέχη ιδιωτικών επιχειρήσεων καταλήγουν να γίνονται και ανώτερα στελέχη στη διοίκηση του κράτους πάει κι έρχεται.

 

Για την απελευθέρωση κάθε πόρου, κάθε δομής, κάθε γωνιάς αυτής της γης, στην οποία ζούμε κάτω από τα δεσμά του κέρδους και της εκμετάλλευσης. Δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα μεγαλοεπιχειρηματία, σε καμία πολυεθνική, σε κανένα κρατικό τσιράκι το δικαίωμα να κυβερνούν και να δηλητηριάζουν τις ζωές μας. Δεν αναγνωρίζουμε (επιτρέπουμε?) σε κανέναν τους να καθορίσει το θάνατό μας. Ζούμε όσο και όπως εμείς διαλέγουμε, όχι όπως και όποτε εκείνοι αποφασίσουν. Αποφασίζουμε ΕΜΕΙΣ για ΕΜΑΣ.

Για την αυτονομία των σωμάτων και των ζωών μας.

ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ

Εδεσσα

(aut_ed@espiv.net)

ΑΝΤΙΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΦΙΣΟΚΟΛΛΗΣΗ

αφισα εδεσσα

 

  • Δομούμε κοινότητες αντίστασης και αυτονομίας

 

  •  Παραμένουμε σταθεροί στη ρήξη και σύγκρουση με το κράτος.

 

  • Ενάντια σε  συνδικαλιστικές ηγεσίες που προωθούν συνεργασίες με τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά.

 

  •  Ντόπιοι και μετανάστες στεκόμαστε ισότιμα και αγωνιζόμαστε από κοινού.

 

  • Απέχουμε συνειδητά μακριά από τις κάλπες για έναν κόσμο αλληλεγγύης και ελευθερίας.

 

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

 

ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΕΔΕΣΣΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ

pic1

 

 

Αν οι μπάτσοι και οι δικαστές αποτελούν την πρώτη γραμμή κατάπνιξης κάθε αντίδρασης, οι ανθρωποφύλακες είναι εκείνοι που συνεχίζουν το έργο τους. Η εξουσία που τους δόθηκε εκτός από βασανισμούς τους επιτρέπει να κουβαλάν μαζί τους και τον θάνατο για όσους αντιστέκονται  στην εξουσία και τους λακέδες της και όλα αυτά  με την ευλογία της νομοθετικής εξουσίας του κράτους. Στα κρατικά κελιά έχουν αργοπεθάνει δεκάδες αγωνιζόμενοι που παρέμειναν ανυπόταχτοι στην σωφρονιστική κρεατομηχανή. Στο δρόμο της ελευθερίας, οι ποιητές της πράξης, οι εραστές της ζωής κι όλοι όσοι έσπασαν τις αλυσίδες τους, αιχμαλωτίστηκαν από τα κρατικά σκυλιά,  βασανίστηκαν κι έζησαν την αθλιότητα παραμένοντας πάντα ελεύθεροι. Ελεύθεροι γιατί κανείς δεν μπορεί να τους συλλάβει, κανείς δεν μπορεί να τους καταδικάσει, κανείς δεν μπορεί να τους φυλακίσει, είναι ελεύθεροι από τη στιγμή που εναντιώθηκαν στην απανθρωπιά και το υπάρχον σύστημα καθένας με τα μέσα που διέθετε.

Ας μη ξεγελιόμαστε, οι φυλακές της σημερινής κοινωνίας βρίσκονται παντού και αγγίζουν κάθε πτυχή της καθημερινής μας ύπαρξης. Από το σχολείο-φυλακή και τα τσιμεντένια κουτιά που ονόμασαν σπίτια μέχρι τα καταστήματα που αγοράζονται οι μεταλλαγμένες αηδίες, ο αγώνας προς την ελευθερία παραμένει ίδιος.  Δεν γίνεται να μετασχηματιστεί ο καπιταλισμός του κέρδους και της απανθρωπιάς, γίνεται μόνο να του δοθούν χτυπήματα μέχρι τη στιγμή που θα διαλυθεί.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΙΧΩΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΙΧΩΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Αυτόνομοι Έδεσσας

pic3

Αφίσα για πολιτικούς κρατουμένους

912564_10203400523758192_1143731319_n

 

 

Τίποτα δεν είχε πραγματικά σημασία,

Εκτός από το να παραμείνω άσπαστος.

Άλλαξα πάλι πλευρό, με το κρύο να με περονιάζει.

Δεν έχουν απολύτως τίποτα

Στο οπλοστάσιό τους

που να μπορεί να τσακίσει το πνεύμα

ενός και μόνο Αιχμαλώτου Πολέμου

ο οποίος αρνείται να σπάσει,

σκέφτηκα,

και αυτή η σκέψη ήταν μεγάλη αλήθεια.

Δεν μπορούν, ούτε πρόκειται ποτέ

Να τσακίσουν το πνεύμα μας.

Στριφογύρισα ξανά ενώ πάγωνα

Και το χιόνι έμπαινε απ’το παράθυρο

Και έπεφτε πάνω στα στρωσίδια μου.

Η μέρα μας θα έρθει,

Είπα στον εαυτό μου.

Μπόμπυ Σάντς

 

“Είμαστε ένοχοι για τον κόσμο τους, ένοχοι για την “αθωότητα” τους .Η σκέψη και η καρδιά μας πλάι σε κάθε προσπάθεια που επιχειρεί να πολεμήσει την εξουσία .”

ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΕΔΕΣΣΑΣ

 

 

 

Just another Espivblogs.net site