“Ένα κράτος , εξ ορισμού, δε μπορεί να έχει καμία ηθική. Το περισσότερο που μπορεί να έχει ένα κράτος είναι μια αστυνομία.”

Albert Camus

Βιώνουμε τη συγκυρία που τ’αφεντικά μπροστά στην παγκόσμια κρίση και τους άτακτους ανταγωνισμούς τους αναδιαρθρώνουν την καταστολή των κρατών με στρατιωτικούς όρους .

Έτσι κι εδώ: Φυλακές υψίστης ασφαλείας, αύρες και ελικόπτερα στις διαδηλώσεις, εκκενώσεις καταλήψεων, υποτίμηση της εργασίας, εξαθλίωση, μιλιταρισμός και πόλεμοι  διανοητική κοινωνική ξεφτίλα και ρουφιανιά, εθνική ομοψυχία, στοίβαγμα και δολοφονίες μεταναστών, κοινωνική συναίνεση σε οικονομικά ψευτοδιλήμματα.

Μπροστά στη διάχυτη κοινωνική σαπίλα:

ΦΤΥΝΟΥΜΕ ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΠΡΕΖΕΜΠΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

ΕΙΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΕΙΤΕ ΔΕΞΙΑ, ΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ Τ’ΑΦΕΝΤΙΚΑ.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.

ΝΑ ΑΠΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΡΜΟ.

ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΩΡΑ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ.