Μοίρασμα 24/05 για Μ. Τσιλιανίδη και Μονσάντο

Το βράδυ 24/05 πραγματοποιήθηκε μοίρασμα 2 κειμένων στην Εδεσσα, 1) για την υπόθεση του Μ. Τσιλιανίδη  και 2) για την Μονσάντο.

Κείμενο για Τσιλιανίδη:

“…για τους εχθρούς μας θα είμαστε πάντοτε ένοχοι για την προσπάθειά μας να εκπληρώσουμε την επιθυμία μας να ζήσουμε ελεύθεροι, να ορίσουμε τις ζωές μας μόνοι μας τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, σε αρμονία με την φύση, μακριά από δίκτυα εξουσίας, ελέγχου και διαμεσολάβησης, από σχέσεις που αναπαράγουν ιεραρχίες, καταπίεση και εκμετάλλευση, από την εξάρτηση από “ειδικούς”. Μία προσπάθεια, ένας αγώνας που περνά πάνω από την καταστροφή τόσο του καπιταλισμού, όσο και κάθε μορφής διαχείρισης του εξουσιαστικού πολιτισμού.”

Μπάμπης Τσιλιανίδης, δικαστήριο Θεσσαλονίκης,Γενάρης 2013

Στο δικαστήριο κι ενώ κανένας από τους μάρτυρες δεν έχει αναγνωρίσει τον Μπάμπη, κι ενώ βιολόγος-χημικός εξηγεί ότι το DNA, ειδικά όταν είναι μέσα σε μείγμα, δεν μπορεί να αποτελέσει πειστήριο, η έδρα κατ’ εντολήν ανωτέρων της αποφασίζει: 10 χρόνια και 4 μήνες μιας και όπως δήλωσε ο εισαγγελέας “ αν ήταν αθώος θα έδινε DNA από μόνος του” και “αν ήταν αθώος θα ερχόταν στο δικαστήριο να το αποδείξει”.

Ο Τσιλιανίδης γίνεται ο πρώτος αναρχικός στον ελλαδικό χώρο, που καταδικάζεται

με μοναδικό στοιχείο “δείγμα” γενετικού υλικού. Έκτοτε, η ιστορία θα επαναληφθεί, και το dna θα αποτελέσει επαρκή “μάρτυρα κατηγορίας” στο να οδηγήσει κι άλλους “αποκλίνοντες”,  στις φυλακές της δημοκρατίας. Σήμερα, βρίσκεται ακόμα στη φυλακή. Η μόνη υπόθεση που ουσιαστικά τον “κρατάει” είναι αυτή για την ληστεία, αλλά δεν μπορεί να πάρει άδειες, ή να ζητήσει διακοπή της ποινής του εξαιτίας του χρόνου που του έχει κρατηθεί για τις άλλες υποθέσεις.

Στις 5 Ιουνίου θα γίνει το εφετείο του στη Θεσσαλονίκη.

 

Συμπεράσματα από την υπόθεση:

 

Η γλώσσα των νομικών είναι ξένη για όσους και όσες αγωνίζονται για την καταστροφή των νόμων. Βλέποντας όμως τις αποφάσεις των δικαστηρίων, και ως αποτελέσματα των συσχετισμών δύναμης μέσα στο κοινωνικό πεδίο, αξίζει να έχουμε κατά νου δύο υπαρκτά γεγονότα που παρουσιάστηκαν στις δίκες του Μπάμπη.

 

Γεγονός πρώτο: Αφαίρεση χρόνου προφυλάκισης με το “έτσι θέλω” στα δύο πρώτα δικαστήρια για ουσιαστικά “αστείες” ποινές, γεγονός που φέρνει τον σύντροφο ενώ έχει εκτίσει 3,5 χρόνια μέσα στη φυλακή να μετράει ουσιαστικά μόνο το τελευταίο 1,5.

Γεγονός δεύτερο: Για όσους και όσες παραβρέθηκαν στη δίκη του συντρόφου στις 22 Ιανουαρίου του 2013 οι ατάκες του εισαγγελέα αλλά και το τελικό αποτέλεσμα που ήταν αντιστρόφως ανάλογο με την όλη εξέλιξη της δίκης, δεν ήταν κάτι προτώγνωρο στην ιστορία των πολιτικών διώξεων . Τα γιατί μπορεί να είναι πολλά και πιθανώς να μη τα μάθουμε ποτέ:

Ήταν η περίοδος που βγαίναν τα ονόματα όλων των αποφυλακισμένων αναρχικών

στη δημοσιότητα και ταυτόχρονα στέλνονταν με φαξ σε όλους τους δικαστές (από το υπουργείο προστασίας του πολίτη) με την προτροπή να μην αποφυλακίζονται οι “τρομοκράτες”, ήταν η περίοδος που δυναμικές ενέργειες έκαναν το κράτος να τρέχει και να μη φτάνει, ήταν η περίοδος που το δόγμα της ασφάλειας εκκένωνε καταλήψεις και έτρωγε πόρτα από ένα πολύμορφο κίνημα προάσπισης των καταλήψεων και των αγωνιζομένων και από πορείες ανά την ελλάδα που είχαν δεκάδες χιλιάδες συμμετέχοντες. Ήταν το ότι, έπρεπε να γίνει μια αρχή για το DNA ως μοναδικό “μάρτυρα κατηγορίας” μιας και οι

προηγούμενες προσπάθειες είχαν πέσει στο κενό (με τις περιπτώσεις των συντρόφων Σειρηνίδη και Σεϊσίδη). Ήταν η ίδια περίοδος που τα όργανα της τάξης τρομοκρατούσαν ολόκληρα χωριά στη Χαλκιδική και παίρναν DNA με το ζόρι από δεκάδες ανθρώπους για να στήσουν τις δικογραφίες τους. Ήταν το ότι ο σύντροφος αρνήθηκε να δώσει αποτυπώματα και γενετικό υλικό και να δεχτεί το αυτοφακέλωμα του και έπρεπε να σταλεί ένα μήνυμα, ήταν το ότι αρνήθηκε να παραβρεθεί στο δικαστήριο και να δηλώσει αθώος όπως περίμενε ο εισαγγελέας, και έπρεπε να παραδειγματιστεί.

 

Το ζήτημα της αλληλεγγύης με τους φυλακισμένους αγωνιστές.

 

Δεκάδες είναι οι αιχμάλωτοι αναρχικοί στις φυλακές της Ελλάδας. Πληρώνουν το τίμημα των επιλογών τους, της στάσης τους απέναντι στην κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουμε, της άρνησης τους να δείξουν μεταμέλεια, να συνεργαστούν με τις αρχές, της θέλησης τους να παραμείνουν ακέραιοι ως προς τις αξίες και τις αιτίες που τους οδήγησαν στο να αγωνιστούν ενάντια στο κράτος και στον καπιταλισμό.

Σίγουρα, οι αιχμάλωτοι σύντροφοι αποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο, πως όπου κι αν βρεθεί ένας επαναστάτης θα αδράξει και την παραμικρή ευκαιρία για να αγωνιστεί. Σίγουρα μέσα από τους αγώνες τους στις φυλακές κι από τις αξίες που προωθούν μέσα σε έναν συμπυκνωμένο κόσμο ανταγωνισμού, κανιβαλισμού και απομόνωσης, το στοίχημα για τη χειραφέτηση του ανθρώπου και την απελευθέρωση της φύσης παραμένει ανοιχτό. Κι όμως..

Οι φυλακισμένοι αναρχικοί, λείπουν από τις διαδικασίες μας, τις

συνελεύσεις, τους αγώνες, τις συγκρούσεις, τους σχεδιασμούς, τα όνειρα, τα

λάθη, τα αδιέξοδα, όσων έξω από τα τείχη των φυλακών, συνεχίζουμε να

παλεύουμε.

 

Αντίθετα με μύθους άλλων δεκαετιών που θέλουν τους φυλακισμένους κομάντο, οι φυλακισμένοι αναρχικοί, φιγούρες καθημερινές μέσα στην κοινωνική ζωή και στους αγώνες των καταπιεσμένων που τολμούν να πράξουν, να αγωνιστούν, να επαναστατήσουν, λείπουν τόσο σαν φορείς ελεύθερων ανθρώπινων σχέσεων, όσο και σαν αποφασισμένοι επαναστάστες που μαζί θα αγωνιστούμε με κάθε μέσο ενάντια στη κυριαρχία.

 

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι μαζί τους λοιπόν, όχι μόνο γιατί αναγνωρίζουμε στη στάση ζωής και στις πράξεις τους το κοινό όνειρο και τις κοινές αξίες του αγώνα για την αναρχία, αλλά γιατί θέλουμε και μπορούμε να τους αποσπάσουμε από τα νύχια του κράτους και να τους φέρουμε εκεί που ανήκουν: ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

Ένας από αυτούς τους ανθρώπους είναι και ο Μπάμπης και δικάζεται σε

δεύτερο βαθμό την Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014.

ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ

Εδεσσα

Για Μονσάντο:

Ακόμη κι αν διώξεις τη φύση με τσουγκράνα, θα βρει τον τρόπο να επιστρέψει “

Οράτιος

Χωρίς να κρύβεται πίσω από τη μάσκα της πλέον, ξεδιάντροπα, η Μονσάντο επιχειρεί να πατεντάρει τη ζωή και να κυριαρχήσει στις τροφές.

 Η Monsanto είναι μία από τις πλέον δραστηριοποιημένες εταιρείες παγκοσμίως στον χώρο της βιοτεχνολογίας και η πιο αμφισβητούμενη εταιρεία στον χώρο της διαχείρισης της παγκόσμιας αγροτικής παραγωγής και προϊόντων καθημερινής κατανάλωσης . Δημιουργήθηκε το 1901 στο Μιζούρι των ΗΠΑ ως η πρώτη εταιρεία παραγωγής ζαχαρίνης και βασικών βιομηχανικών χημικών προϊόντων.

Μέσα στα χρόνια η Mosanto και σαν κύριος προμηθευτής της Coca Cola, από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα , έστησε ένα τεράστιο «εργαστήριο» χημικών της αγροτικής παραγωγής, εργαστήριο που διοχέτευε στην αγορά μία σειρά από λιπάσματα και ζιζανιοκτόνα που υποσχόταν να κάνει τις καλλιέργειες καλύτερες, γρηγορότερες, πιο προσοδοφόρες και λιγότερο ευαίσθητες στις μεταβολές του καιρού και τις αρρώστιες.

Με την εισαγωγή των ζιζανιοκτόνων στην αγορά και την επικράτηση και εξέλιξη του Roundup, η Monsanto παράλληλα ξεκίνησε εδώ και πολλά χρόνια να εισάγει την ιδέα των γενετικά τροποποιημένων σπόρων και καλλιεργειών.

 Το σκεπτικό ήταν πως δεν αρκούσαν τα ζιζανιοκτόνα για να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη και γρηγορότερη γεωργική παραγωγή, αλλά με την βοήθεια της επιστήμης και της τεχνολογίας, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σπόροι, γενετικά τροποποιημένοι που είχαν όλες εκείνες τις ιδιότητες που θα επέτρεπαν την καλλιέργεια χωρίς το επιπλέον κόστος των ζιζανιοκτόνων και των λιπασμάτων. Όμως καμία σχέση η επιστημονική έρευνα μέσα σε εργαστήρια με τα πειράματα στην ανοικτή φύση που οι συνέπειες είναι μη αναστρέψιμες. Συγκεκριμένες μελέτες δείχνουν πως τα ΓΤΟ( γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί) όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν την ανθρώπινη υγεία, τη βιοποικιλότητα και πλεονεκτήματα στους παραγωγούς και καταναλωτές αλλά και ούτε αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του υποσιτισμού και της πείνας. Αντίθετα, εξασφαλίζουν τα κέρδη 10 μεγάλων πολυεθνικών, της Monsanto, Syngenta, Bayer, Dupont, Group Limagrain, Sakata, KWS, Delta & Pine Line, κά. που  διαχειρίζονται και αποφασίζουν για την παγκόσμια παραγωγή  και κατανάλωση.

Συγκεκριμένα η χρήση ΓΤΟ οδηγεί μοιραία  σε τροποποιήσεις του γενετικού υλικού με απροσδιόριστες συνέπειες στην πανίδα στη χλωρίδα και στον άνθρωπο. Αυτό διότι από καθαρά επιστημονική άποψη, η μεταφορά γονιδίου στο «γένωμα του φυτού γίνεται σε τυχαία θέση με αποτέλεσμα να είναι είναι δυνατή η δημιουργία μη επιθυμητού γενετικού υλικού με διάφορες παρενέργειες για τους οργανισμούς. Παράδειγμα οι διαδικασίες «σογιοποίησης» των χωρών της Λατινικής Αμερικής, με την παράνομη επέκταση της καλλιέργειας μεταλλαγμένων, κυρίως σόγιας από τη Μονσάντο, είναι αρκετά.!

Η ασυδοσία της Μονσάντο, δεν είναι ακάλυπτη αλλά κάθε άλλο, ενισχύεται όπως και άλλων πολυεθνικών, από τα διάφορα Lobby. Η μίξη συμφερόντων μεταξύ οικονομικής και πολιτικής ελίτ όπου ανώτερα στελέχη ιδιωτικών επιχειρήσεων καταλήγουν να γίνονται και ανώτερα στελέχη στη διοίκηση του κράτους πάει κι έρχεται.

 

Για την απελευθέρωση κάθε πόρου, κάθε δομής, κάθε γωνιάς αυτής της γης, στην οποία ζούμε κάτω από τα δεσμά του κέρδους και της εκμετάλλευσης. Δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα μεγαλοεπιχειρηματία, σε καμία πολυεθνική, σε κανένα κρατικό τσιράκι το δικαίωμα να κυβερνούν και να δηλητηριάζουν τις ζωές μας. Δεν αναγνωρίζουμε (επιτρέπουμε?) σε κανέναν τους να καθορίσει το θάνατό μας. Ζούμε όσο και όπως εμείς διαλέγουμε, όχι όπως και όποτε εκείνοι αποφασίσουν. Αποφασίζουμε ΕΜΕΙΣ για ΕΜΑΣ.

Για την αυτονομία των σωμάτων και των ζωών μας.

ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ

Εδεσσα

(aut_ed@espiv.net)